Gazten egiteko lemizikorik ardiak saizten zren kotxuala ta kotxua betez bezala usten zien kobrezko bexkoala eta denbra berean eznea igaretzen zien etziten fan zikinak bezkoala. Gero saitz bukatu ta ermaten zien bexkoa txabolala edo bordala ta esertzen zien bezkoa su ondoan eznea epel zaiden. Gero gatxiagiara txatar busti pixka batean berazten zien ta gero lurrezko kaxola batean ezne txorta batekin nastekaten zien urtu artio ta gero egozten zien bezkoala ta emaro emaro asten zen eznea loditzen kuajatu artio, eta kura diaitzen zen gaztanbara. Ordukoz bexkoari onkituz esertzen zien xelte bat ta xeltean gañan zurezko ontzi bat espreski eginik gazten egiteko ta diaitzen xorxea ta konen gañan gaztaxala. Ta gero bi eskuekin emaro emaro berexten zien gaztanbara gaxuretik ta sartzen zien gaztaxala ta kan finki ertsa bi eskuekin berex zadien ongi gaxura eta erortzen zen xorxetik bexkoala, ta ertsatuz bezala noinzian beinka berotzen zien gaztara su ondoan, ta berriz xorxeala itzul ta ertza, ta kala bukatzen zen gaztan lana.
Eznea etzen beinguaz kuajatzen ta bigarren aldiz kuajatzen zena diaitzen zen zenbrona, eta konek etzuen berze lanik baizik bi eskuez bexkotik elki eta zakutuan sar ta zakutua itze batetarik tilinton eseri eta kan txukatzen zen.
Bi gauzak on kurak ezneari gendu ta oraño baratzen zen bexkoan ezne errestroak ta kura diaitzen zen gaxura ta ematen zien txerrier.
Gazta egileak nik entzun dut lemizikorik asi zrelarik egiten xin drela Frantzia'rik erakustra baya gero bakotxak bereak egiten ztuen.
